Terapia termiczna - TERAPIA MANUALNA BOGDAN NESTORKO
Menu główne:
Terapia termiczna
Moksa to zioła chińskie z rodziny chryzantem (Arthemisium moxae). Ich liście zbiera się w okresie letnim, zwykle w czerwcu, suszy naturalnie na słońcu, a następnie skrusza i rozciera w drewnianym moździerzu. Uzyskane drobiny przesiewa się przez sito uzyskując moksę w postaci waty. Następnie do waty moksy dodaje się szereg innych ziół, w tym również aromatycznych i najczęściej formuje się je w kształcie cygar. Receptura składu i proporcje tych ziół owiane były tajemnicą i przekazywano je z pokolenia na pokolenie.
Według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej termopunktura z moksy: poprawia krążenie energii życiowej Qi w meridianach
- wykonywana w stanach niedoboru energetycznego zwiększa zasób energii Qi,
- zwiększa siły obronne organizmu, poprzez zwiększenie żerności fagocytów (krwinek białych) i podwyższenie aktywności przeciwciał i immunoglobulin,
- działa regenerująco i odmładzająco,
- przedłuża życie (osoby regularnie stosujące nagrzewanie moksą rzadziej chorują i dłużej żyją).
Stymulacja termiczna akupunktów moksą działa nie tylko na poziomie zewnętrznym. Głębokie przenikanie ciepła przez skórę w głąb ciała znacznie zwiększa efektywność tej metody w porównaniu do innych tradycyjnych metod. Działanie moksy odbywa się na wszystkich trzech poziomach energii Qi, a mianowicie na poziomie skóry, tkanki podskórnej i mięśni - oddziałuje na meridiany i ich odgałęzienia, na poziomie pośrednim - na układ kostno stawowo więzadłowy i ścięgna oraz na poziomie głębokim - na narządy wewnętrzne. Wskazania do stosowania zabiegów przygrzewania moksą są bardzo szerokie i w zasadzie pokrywają się ze wskazaniami do akupunktury. Zaleca się wykonywać zabiegi głównie wtedy, gdy leczenie akupunkturą nie dało rezultatów. Moksa jest wskazana również u tych pacjentów, u których nie zaleca się stosowania akupunktury z uwagi na jej inwazyjność. Dotyczy to osób mocno wyczerpanych psychofizycznie, osłabionych i wychudzonych.
Szczególnym wskazaniem do moksowania są:
- stany depresyjne,
- bóle brzucha i żołądka,
- ostre i przewlekłe biegunki,
- zaparcia,
- mięśniobóle i nerwobóle,
- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów kończyn (np. ramion, kolan i bioder),
- gościec stawowy,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- zmiany zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa,
- niektóre zmiany skórne,
- niska odporność organizmu,
- choroby obwodowych naczyń krwionośnych.
